Μικρή Βιβλιοκρισία για τη "Mater Dolorosa" του Π.Κ.

MATER DOLOROSA
εκδ. Το δίγαμμα, Ζάκυνθος 2005


Γράφει ο Δημήτρης Αγγελής

Δεν έχουμε πολλούς ιερείς που να είναι συνάμα και ποιητές. Ανάμεσά τους, ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας ξεχωρίζει.
Ποίηση λυρικής πυκνότητας και αρτιότητας αισθητικής, ποίηση ευφάνταστη με συχνά κλεισίματα του ματιού σε στίχους άλλων ομοτέχνων, έκφραση μιας υπαρξιακής αλλά κάποτε αδικαιολόγητης μελαγχολίας για τη ζωή, ποίηση παιγνιώδης που λησμονεί συχνά τα όρια της επιτήδευσης, το βιβλίο του Καποδίστρια δείχνει πόσο δύσκολο είναι να υπάρχει κανείς δίγαμος, με την έννοια που δίνει στη λέξη ο αγαπημένος του ποιητής Οδυσσέας Ελύτης.

[Η παραπάνω σύντομη αλλά πολύ μεστή κι εκφραστική βιβλιοπαρουσίαση του συγγραφέα και κριτικού κ. Δημήτρη Αγγελή δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό ΣΥΝΑΞΗ (Τριμηνιαία έκδοση σπουδής στην Ορθοδοξία), τεύχος 98, Απρίλιος-Ιούνιος 2006, σελ. 98. Ακολουθεί ένα σύντομο δείγμα γραφής από το εν λόγω ποιητικό βιβλίο, το έβδομο, του π. Π.Κ.]

ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ

Όλα τάχε ο Τόπος τα καλά
δάση δασείες περισπωμένες
κυρίως αυτές
επιδρομές μελίγκρας κάθε Μάιο
το λισγάρι του χρόνου βαθιά
το ζωνάρι της Παναγίας εξάπαντος
λεμόνια γηρασμένα κατά μόνας
φώτα κατάφυτα
πέτρες υπομονές
θεά στον κήπο
θέα στον Άδη επειδή-

Όλα τάχε ο Τόπος τα καλά
επισκέψεις ονομάτων ως αργά
γερόντισσες καλότατες που όλο σιωπούν
και τι δε λένε
Θεοφίλους αγιάσαντες ερήμην
αν δεν απατώμαι
Νικολάους Περαστούς
υποδοχές ασώτου
ύπνους δοσίλογους και νεαρά νερά
αναφιλητά των φίλων έως ότου-

Όλα τάχε τα καλά το σώμα σου
της ψυχής μου κορμί.