Για το βιβλίο "Της αγάπης μέγας χορηγός" του Π.Κ.

Κριτική από τον ΝΙΚ. ΛΥΚ. ΦΟΡΟΠΟΥΛΟ
[Περιοδικό ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΑ ΦΥΛΛΑ 24 (2004) 332 εξ.]

Αισίως ο ποιητής μάς χάρισε την έκτη ποιητική συλλογή του, η οποία, όπως και οι προηγούμενες, πνέει το άρωμα του Λεβάντε και τη γνήσια ποιητική φλέβα. Όπως έχουμε επισημάνει και άλλοτε για την ποίηση του Καποδίστρια, είναι μια ποίηση που άπτεται βαθιά του συναισθηματικού κόσμου του ποιητή, ο οποίος προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει τη φλόγα αυτή και στον αναγνώστη.
Τα πάντα κατευθύνονται από το μέγα χορηγό της Αγάπης, αυτόν που προβάλλει επιτακτικά σε κάθε βήμα της ζωής μας και καθοδηγεί τα βήματά μας εμπλουτίζοντας το νόημα της αληθινής ύπαρξής μας. Η αγάπη προς το θείο και τα ευεργετήματα του Δημιουργού που δέχεται ο άνθρωπος συνυπάρχουν σε κάθε σκέψη και χαλυβδώνουν τη θέληση και το είναι του.
Θα σταθώ για λίγο στην ζ΄ Ωδή, του κεφαλαίου «Της Αγάπης Μέγας Χορηγός (Κανών ωφελιμώτατος)»,

σ. 79:
Δάκρυα χάμου
κι ανατριχιάζουν τα χώματα
της αγάπης μέγας χορηγός
ελί-χρυσο θαύμα κρινάκι φύεται
για να μυρίζει ανόρθωση πενθούντων˙
Τη χαρά
να φοράτε μη λυπάσθε.

σ. 80:
Νήπιος λόγος
των ηφαιστείων αντίλογος
των ωραίων όροι και βουνά
σεμνότατο δίχτυ διασώζει κόκαλα
για να μυρίζει ανόρθωση των πενθούντων˙
Τη χαρά
να φοράτε μη λυπάσθε.
…

Τι άλλο, παρά να εμψυχώνει και να προβληματίζει αποσκοπεί η ποίηση; Οι στίχοι διδάσκουν και προβληματίζουν, ανοίγουν τα φτερά τους σε έναν κόσμο νέο, δημιουργικό. Σε έναν κόσμο που αναζητεί ο άνθρωπος για να ηρεμήσει στην πολυκύμαντη και πολυτάραχη ζωή του. Η ποίηση που ηχεί ευοίωνα μηνύματα και κατευθύνει:

Χάραμα των ήσκιων
της νύχτας πταίσματα
πλανώδια φώτα
σαν κυριακάτικα
στην κάμαρή μου αρμόζονται
του αργαλειού τα πρώτα πείσματα
δημοσίας κρίσεως
ο χτύπος νανουρίζει με. (σ. 63, Ωδή α΄).

Η ποίηση του π. Παναγιώτη Καποδίστρια διαπνέεται, ως είναι φυσικό, από μια θρησκευτική κατάνυξη χωρίς όμως να δημιουργεί εξαναγκασμό στον αναγνώστη, ο οποίος ελεύθερος σταχυολογεί ό,τι αυτός νομίζει πως τον εκπροσωπεί και τού προκαλεί ευχαρίστηση. Η ταύτισή του με τη φύση θα τού δημιουργήσει ιδιαίτερη αίσθηση στην έννοια του ωραίου και του αληθινού. Δε θα παραμείνει μόνος και απαθής να ονειρεύεται την εξαΰλωσή του, αλλά με δυναμισμό θα προχωρήσει να συλλάβει και τα άλλα μηνύματα πού σκιαγραφούνται σε πολλούς τοίχους και σκέψεις του ποιητή. Εδώ θα μεταφέρω το «Γεροντικόν», ποίημα με πολλούς υπαινιγμούς της καθημερινής ζωής.

Όπως τους βρήκες
έτσι σχεδόν και τους χάνεις:

Μέρα μεσημέρι
με ωδίνες δημόσιες
και βόμβο μελισσών απ’ τα παλιά
με τ’ αγκωνάρια του σπιτιού
εδώ και κει κατακαμένα
τη φιλαρμονική των μυρμηγκιών
εν παρατάξει και πομπή
εκτάκτως παιανίζοντας
τα Μαραμένα φύλλα.

Φίδια της βροχής
και πώς απ’ το ξημέρωμα
φυσομανάνε
(Εφραίμ του Σύρου ανήμερα)
τόνοι λανθάνοντες του παίρνω και περνώ
του γερνώ και του γέρνω
αργολογίας πνεύματα
ρόγες που τρων τα πετεινά
και κείνες πολυστεύουν.

-Σφιχτά στη φούχτα
κράτα ό,τι έχεις
κι αν καείς
νου να τηρείς
εόρτιο διάκοσμο
και μάτι απλό.
(σς.23-24)

Πιστεύω πως η γνωριμία με την ποίηση του π. Καποδίστρια, θα βοηθήσει το νέο άνθρωπο στα βήματα της ζωής του και θα τού αναπτερώσει τη δημιουργικότητα στη ζωή.
Η ποιητική συλλογή πλούσια σε περιεχόμενο και αριθμό ποιημάτων, χωρίζεται σε πέντε ενότητες: α) Δημοσία πλεκτάνη, β) Εικόνες μη διαθέσιμες, γ) Της Αγάπης Μέγας Χορηγός (κανών ωφελιμώτατος), δ) Φωτοθήκη του σεισμού και ε) Κτερίσματα σχεδόν.